Gezondheid

Gezondheid

Postby dinand.vanvelzen on Sat Jan 19, 2008 5:04 pm

(C)copyright by Hanny Vanvelzen :!: :!: :!:
NIETS VAN DIT FORUM MAG WORDEN GEPRINT, GEKOPIEERD OF GEBRUIKT ZONDER SCHRIFTELIJKE TOESTEMMING :!: :!: !!!!!


Gezondheid
Erfelijke aandoeningen

De Cavalier King Charles Spaniël heeft net als alle andere rashonden enkele specifieke rasgebonden problemen wat betreft de gezondheid. Het is dan ook belangrijk dat een fokker hiermee rekening houdt en de ouderparen laat onderzoeken op deze erfelijke aandoeningen. Erfelijke aandoeningen die veel voorkomen zijn: hartafwijkingen, syringomyelia en patella-luxatie. Deze aandoeningen kunnen eenvoudig onderzocht worden door middel van verschillende gezondheidsonderzoeken, zoals een (kleuren) echo doppler van het hart, een MRI scan van het hoofd en het spinaal kanaal, het onderzoeken van loszittende knieschijven, ...

De meest voorkomende erfelijke aandoeningen:

Hartaandoeningen, hartruis en MVD
Syringomyelia
Middenoorontsteking of PSOM (Primary Secretory Otitis Media)
Patella Luxatie

Echter het resultaat van de verschillende gezondheidsonderzoeken biedt geen garanties. Het is daarom ook belangrijk dat er rekening gehouden wordt met de bloedlijnen die voorkomen in de stamboom, m.a.w. de gezondheid van de voorouders in de stamboom is minstens even belangrijk. Desalniettemin heb je het als fokker nooit in de hand; bepaalde ziekten komen nu eenmaal voor en kunnen optreden. Daarom zal een goed fokker, na de aankoop van een puppy, steeds enige tijd en onder bepaalde voorwaarden, borg staan voor diens gezondheid, door middel van een koopcontract.
Fokwaarden of Estimated Breeding Values (EBV's)

Een fokwaardeschatting is een wiskundige methode waarbij de genetische aanleg van een hond kan worden geschat met behulp van een speciaal ontwikkeld computerprogramma. Men schat hoe goed een reu of een teef als ouder voor de volgende generatie zal zijn. Met andere woorden, men schat de WAARDE van de hond voor de FOKKERIJ, dit noemen we de dus de FOKWAARDE van een hond.

De schattingen kunnen voor verschillende gezondheid kenmerken binnen een ras berekend worden (hart, syringomyelia, knieën, ogen, ..) maar daarnaast kunnen ook fokwaarden schattingen voor andere raskenmerken zoals karakter, vruchtbaarheid, exterieur en andere kenmerken berekend worden.

De fokwaardeschatting van elk kenmerk kan worden herleid tot een getal waarvan het rasgemiddelde gelijk gesteld wordt aan 100. Voor de meeste kenmerken zijn honden met een fokwaardeschatting beneden de 100 gunstig voor de vererving van dit kenmerk.

Lees er meer over op http://www.cavalierpopulation.com
Wij steunen het project "Cavaliers for Life"

2 pups van Holly x Nike 2 prachtige teefjes Kyara en Kyona of LyLa's Dream.jpg
2 pups van Holly x Nike 2 prachtige teefjes Kyara en Kyona of LyLa's Dream.jpg (30.89 KB) Viewed 1627 times

Eerste hulp

TIPS.

Om Uw hond gezond te houden, moet U preventieve maatregelen nemen.
Het komt echter ook op gezond verstand aan.
Schaf een eerstehulpdoos aan en leer enige vaardigheden op het gebied
van eerste hulp.
Zorg voor een vaste plaats voor de lijst van de alarmnummers.
Deze lijst moet alarmnummers van de dierenarts, zijn eventuele vervanger
of een 24-uurs hulpdienst bevatten.
Raadpleeg altijd Uw dierenarts voordat U Uw hond medicijnen geeft
en geef nooit medicijnen die voor mensen bestemd zijn.
Als Uw hond chronische gezondheidsproblemen heeft, noteer dan alle
medicijnen die hij krijgt en houd zijn gezondheidstoestand bij.Als U zich op enige manier zorgen maakt over Uw hond, raadpleeg dan
altijd een dierenarts.
Wacht hier niet te lang mee zodat U erger kunt voorkomen.

De fokker:

De fokker van Uw pup kan U ook advies geven in geval van tweifel.
Als er iets is met Uw hond of pup raadpleeg eerst de fokker deze kan U
de juiste informatie en advies geven vooral als het gaat over operaties of narcose

Algemene informatie Cavaliertjes.

Het ras Cavalier King Charles Spaniel heeft net als alle andere rassen een paar rasgebonden problemen
wat betreft de gezondheid.
Het is daarom heel belangrijk dat een fokker zijn fokmateriaal test op erfelijke afwijkingen die binnen het ras voorkomen.
De evt. afwijkingen zijn; hartafwijkingen, oogafwijkingen en syringomyelia, patella-luxatie.

Mijn cavaliertjes worden getest op bovenstaande afwijkingen.
Door middel van een goede selectie worden alleen verantwoorde combinaties gemaakt,
met als doel de gezondheid van de cavalier te verbeteren.

Hoewel een fokker nog zo zijn of haar best doet, blijft een hond een levend wezen en als fokker
heb je niet alles in de hand, je kunt alleen je best doen.
U kunt ook uw best doen om het ras te verbeteren, simpelweg door een pup te kopen met stamboom en
bij een erkende fokker.
Een fokker die zijn of haar cavaliertjes test op bovenstaande erfelijke afwijkingen en ook niet moeilijk doet indien u
de gezondheidsuitslagen in wilt zien.
Alleen op die manier stimuleert u alle fokkers ook te gaan testen, wat erg belangrijk is voor de toekomst van de cavalier.

U moet nu niet denken als u het bovenstaande gelezen hebt, dat een cavalier een ongezond hondje is met veel problemen.
Maar het is de taak aan ons als fokker, om te voorkomen dat problemen verergeren binnen een ras en het is aan ons,
om evt. aanwezige problemen proberen te voorkomen dan wel te verbeteren.
Het instandhouden en verbeteren van dit geweldige ras "De Cavalier King Charles Spaniel."

CHOCOLADE
In chocolade zit theobromine, een stof waar vooral (jonge) honden niet tegen kunnen.
Als een dier (teveel) chocolade heeft gegeten kan hij last krijgen van hyperactiviteit, maagdarmklachten, krampen en toevallen.
Een enkele keer kan door een hartritmestoornis plotseling de dood intreden.
De toxische dosis, waarbij het dier in levensgevaar kan komen is sterk verschillend voor pure chocolade en voor melkchocolade.
Zo moet een hond van bijvoorbeeld 10 kg 670 gram melkchocolade eten om gevaarlijke vergiftigingsverschijnselen te krijgen,
terwijl van pure chocolade het opeten van 63 gram al gevaar kan opleveren.
Er bestaat geen specifiek antidoot en de behandeling kan alleen ondersteunend zijn.

GIFTIGE PLANTEN

Er bestaan heel veel giftige planten.
We kunnen ze onmogelijk allemaal noemen.
Bij het opeten ervan zullen meestal klachten ontstaan als speekselen, braken en/of diarree, maar ook
neurologische verschijnselen kunnen worden gezien.
De meest voorkomende (in huis en tuin) en bekende giftige planten zijn: Vingerhoedskruid (Digitalis), Monnikskap (Aconitum), Klimop (Hedera),
Leliesoorten (Lilium), Taxus, Doornappel (Datura), Lupine, Gouden regen (Laburnum), Kerstroos (Helleborus)
en de in de december maand zeer populaire Kerstster.

KENNELHOEST;
is een besmettelijke hoest bij de hond.
Het wordt veroorzaakt door een virus (Para-influenza) en een bacterie (Bordetella).
De naam wil benadrukken, dat Kennelhoest vooral een probleem is in grotere groepen honden, zoals in kennels, op shows en bij trainingen.
De besmetting vindt plaats via druppeltjes vocht die worden uitgehoest.

ZIEKTEBEELD;
De ziekteverschijnselen ontstaan meestal heel acuut.
Kortstondig niezen (meestal valt dat niet op) en dan uitputtende hoestbuien, vooral door opwinding.
Het is een harde, veelal droge hoest.
Het weinige melkwitte slijm dat wordt geproduceerd, wordt meestal doorgeslikt en zelden eruit gewerkt door kokhalzen.
Er is in principe geen sprake van koorts, de eetlust is normaal en de hond veelal levendig.
In een klein deel van de gevallen echter neemt de ziekte ernstiger vormen aan.
Er ontstaat koorts en er ontwikkelt zich een (soms zeer) ernstige longontsteking, die dodelijk kan zijn, ondanks de behandeling met antibiotica.
In dat geval is de hond ernstig ziek en heeft geen eetlust meer.

BEHANDELING :In principe zullen verreweg de meeste honden binnen 5 - 7 dagen, ook zonder behandeling, herstellen van Kennelhoest.
Nadien zal er nog 1 - 2 weken incidenteel gehoest worden. In uitzonderingsgevallen duurt het hoesten langer.
Dat is dan zeker een reden om te bekijken of er geen andere oorzaak aan het hoesten ten grondslag ligt, zoals hartproblemen.
We zouden dus in principe niet hoeven te behandelen, ware het niet, dat de complicatie, longontsteking, zo levens bedreigend kan zijn.
Hoe klein de kans ook is, dat er een dergelijke complicatie ontstaat, wij raden u aan in alle gevallen van Kennelhoest,
zo snel mogelijk te starten met een geschikt antibioticum.
Daarmee kunnen we deze gevaarlijke complicatie voorkómen.
Als er eenmaal sprake is van een ernstige longontsteking is het vaak heel moeilijk om die met antibiotica te overwinnen.
VOORKÓMEN;
In veel gevallen geldt, dat als een hond eenmaal een Kennelhoest infectie heeft doorgemaakt, hij of zij levenslang immuniteit heeft.
Soms echter blijkt een hond het steeds weer terug te krijgen.
Kennelijk is bij een dergelijke hond het immuunsysteem iets minder sterk.
Er zijn vaccins in de handel, zowel tegen het virus (o.a. nobivac DHPPi) als ook tegen de bacterie (o.a. Pneumodog).
VACCINATIE;
Vandaag de dag staan de vaccinaties breed ter discussie. De voordelen van vaccineren zijn bekend, maar meer en meer zien we ook de nadelen.
De conclusie is: verstandiger vaccineren, minder frequent en alleen als het echt nodig is.
Is een ziekte niet echt levensgevaarlijk, kunnen we de ziekte goed behandelen en zijn er geen grote dreigingen,
dan enten we er niet tegen.
Enten tegen Kennelhoest is in dat licht gezien in de meeste gevallen overbodig.
Mogelijk is het alleen zinvol als honden in grote groepen bijeen gebracht worden en de controle op de
gezondheid van elke hond individueel moeilijk is.
Maar zeker niet routinematig enten.
NEUSDRUPPEL OF INJECTIE?
De neusdruppel (o.a. Nobivac KC) werkt binnen 3 - 5 dagen en geeft een immuniteit van 3 - 6 maanden.
Het grote voordeel van de neusdruppel is, dat het snel bescherming geeft.
De injectie werkt na een start met 2 injecties met een tussen tijd van 3 weken optimaal en behoeft slechts 1 x per jaar te worden toegediend.
In beide gevallen komen er entreacties voor en in beide gevallen hebben we gezien, dat er ondanks de enting toch nog een doorbraak was,
die overigens in alle gevallen weinig problemen gaf.
De neusdruppel is duurder en wordt door de noodzaak van vaker enten, nog duurder.
De injectie is goedkoper en kan jaarlijks gecombineerd worden met de andere entingen waardoor deze nog goedkoper wordt.
In het licht van de discussie over vaccinaties is er in de meeste gevallen dus geen reden om te enten tegen Kennelhoest,
en zeker geen reden om het duurder te maken met de neusdruppel.

ONAANGENAME GEUR UIT DE BEK;
Zowel honden als katten kunnen een zeer onaangename geur uit de bek hebben, dit noemen we foetor ex ore.
Daar kunnen tal van uiteenlopende oorzaken aan ten grondslag liggen:
Tandplaque of tandsteen al dan niet in combinatie met gaatjes en losse tanden of kiezen.
Een uitgebreide gebitsreiniging onder narcose, waarbij de losse elementen getrokken worden, is dan vaak onvermijdelijk.
Voorkomen is ook hier weer beter dan genezen en het is aan te raden om de tanden van uw huisdier van jongs af aan te poetsen.
Tandvleesontsteking. Vaak ligt hier tandplaque of tandsteen aan ten grondslag, maar vooral bij katten
kan het ook een op zichzelf staand probleem zijn, waar verschillende oorzaken voor kunnen zijn.
Een grondig onderzoek door uw dierenarts is hier op zijn plaats.
Lipplooiontsteking;
Hierbij komt de stank niet uit de bek, maar zorgt een vaak chronische huidontsteking, door overmatige plooivorming van de huid van de kop,
voor de onaangename geur. Het is zaak deze plooien goed schoon en droog te houden, evt met desinfectantia.
Een vreemd voorwerp in de bek.
Soms zitten er haren om een tand gedraaid waar weer allerlei voedsel in blijft hangen.
Daarnaast kunnen er stukjes hout etc tussen tanden of kiezen blijven hangen en zo voor een stinkende ontsteking zorgen.
Tumoren;
Deze gaan vaak gepaard met een ontsteking in de bek omdat ze door hun lokalisatie gauw de neiging hebben om open te gaan.
Deze tumoren moeten ruim weggenomen worden, iets wat in de bek lang niet altijd mogelijk is.
Nierfalen. Dieren, waarbij om welke reden dan ook, de nieren hun functie niet goed vervullen,
kunnen een hele typische uraemische geur uit de bek hebben.
Deze geur is voor een eigenaar lang niet altijd te herkennen, maar bij het klinisch onderzoek door uw dierenarts zal deze geur, indien aanwezig, zeker opvallen.
Soms is er geen aanwijsbare oorzaak voor de onaangename geur te vinden.
Mogelijk dat overstappen op een ander voer dan voor een oplossing kan zorgen .

OORSMEER;
Als een hond een beetje oorsmeer in zijn gehoorgang heeft, hoeft dit helemaal niet te betekenen dat de hond ook oorontsteking heeft.
Oorsmeer heeft namelijk de functie om de huid in de gehoorgang te beschermen, het stoot bijvoorbeeld water af als de hond zwemt of in de regen loopt.
Pas als een dier overmatig oorsmeer vormt, kan dat een teken van ontsteking zijn.
We spreken pas van een ontsteking als de hond last heeft van zijn oren, wat zich uit in schudden met de kop en krabben aan de oren.
Daarnaast is de uitwendige gehoorgang vaak rood en zien we overmatig veel oorsmeer.
Er moet dan een adequate behandeling ingesteld worden die de verwekker van de ontsteking aanpakt.
Als een dier nu geen last heeft van zijn oren, maar alleen wat veel oorsmeer in zijn gehoorgangen heeft, is dit over het algemeen dus geen probleem.
Als we dan te snel het oor met oorcleaners gaan schoonmaken, lopen we het risico dat we juist een gunstig,
vochtig milieu voor allerlei bacteriën of gisten creëren, waardoor we een ontsteking in de hand kunnen werken.
Het is daarom belangrijk het oor zo droog mogelijk te houden.
Een teveel aan haren in het oor, waar dan weer oorsmeer in blijft hangen, kan wel aanleiding geven tot de vorming
van een prop die de gehoorgang afsluit en zo een ontsteking in de hand werkt. Het is dan raadzaam om de haren uit de oren te laten verwijderen,
maar dan ook alleen maar als de hond er last van heeft, anders mooi laten zitten.

Een afgebroken nagel!

Als een nagel bloedt, betekent dat, dat de nagel dicht bij het bloedvat is afgebroken.
Leg een prop watten op de nagel van ongeveer 2 cm dik en hou deze op zijn plaats met een oude sok.
Of als je verband in huis hebt, leg dan een bandage rondom de poot.
Raak een loshangende nagel niet meer aan dan nodig. Dit is zeer pijnlijk.
De volgende stap is naar de dierenarts gaan.
Het afgebroken stuk dat eraan bengelt moet verwijderd worden.
Omdat dit pijnlijk is, kan soms een lichte kalmering of een muilbandje nodig zijn.
Heeft de hond regelmatig last van afgescheurde duimnagels, dan worden zij soms operatief verwijderd.
Het nagelbed moet goed ontsmet worden.
Een nagel breekt omdat hij te lang is en dan blijft haken aan bijvoorbeeld het vloerkleed tijdens een gekke bui.
Nagels knippen kun je zelf doen als je voorzichtig bent en er voldoende tijd voor neemt.
Het roze-rode gebied in de nagel wordt het leven genoemd.
et bevat de bloedvaten en zenuwen.
Knip nooit in het leven.
Dit is uiterst gevoelig en de nagel zal hevig bloeden.
Een hondennagel is anders dan een mensennagel.
De rond gevouwen vorm vraagt een speciale kniptang (guillotinetype).
Als we een gewone kniptang gebruiken duwt dit de nagel plat en dit zal een flinke pijnscheut veroorzaken.
Bij witte of doorzichtige nagels kun je het leven zien. .
Maar bij honden met zwarte nagels is het niet goed te zien hoever het leven gaat.
Zoals je ziet is nagels knippen niet altijd zo eenvoudig.
Laat steeds iemand de hond goed vasthouden en laat het de eerste keer eens voordoen door een dierenarts of in een trimsalon.

OVERVERHITTING!!!!
Oververhitting van een huisdier is een regelmatig voorkomende, levensgevaarlijke toestand die zeer snel kan ontstaan bij hogere omgevingstemperaturen.
Helaas worden er ieder jaar weer honden in deze toestand op het Dierenziekenhuis aangeboden.
Ook worden knaagdieren of konijnen die in een benauwd, warm hok hebben gezeten oververhit binnen gebracht.
Wat kunt u doen om deze situatie te voorkomen en hoe worden oververhitte dieren behandeld?
HOE ONTSTAAT EEN OVERVERHITTING?
Oververhitting ontstaat vaak doordat honden opgesloten worden in ruimtes met een slechte ventilatie, bijvoorbeeld in een auto.
Zelfs op een gematigd warme dag kan dit fataal zijn.
De temperatuur in een gesloten auto staande in de zon kan in minder dan 20 minuten tot boven de 49° C stijgen terwijl het buiten slechts 24° C is.
Honden kunnen onder deze omstandigheden binnen één uur sterven.
Grote honden met een korte schedel zijn extra gevoelig.
Vetzucht en een dikke vacht zijn ook risicofactoren.
Als u stilstaat in de file en u heeft geen airconditioning kan uw hond oververhit raken Ook kan een oververhitting tijdens een wandeling op een warme of benauwde dag ontstaan.
Een lange wandeling, intensief spelen of werken met uw hond (terwijl er geen afkoeling in het water mogelijk is) kan dan aanleiding zijn tot een oververhitting
Knaagdieren en konijnen moeten verkoeling kunnen zoeken op een warme dag en vanzelfsprekend mogen hun hokken daarom niet volop in de zon staan.
SYMPTOMEN.
De verschijnselen die u kunt zien bij een oververhitte hond zijn erg hijgen, braken, diarree, sloomheid, gaan liggen tijdens de wandeling,
slingerend lopen en het krijgen van een blauwe tong. De dieren kunnen in shock en coma raken.
De rectale temperatuur is gestegen naar 41° tot 43° C.
Knaagdieren en konijnen zijn sloom en ademen erg snel.
BEHANDELING.
Een oververhitte hond is een spoedgeval.
De behandeling van de hond bestaat uit het afkoelen met koel (maar geen ijskoud) water bij voorkeur in een bad totdat de lichaamstemperatuur weer bijna normaal is.
De normale lichaamstemperatuur van een hond is 38° tot 39° C.
Helaas zijn we hierna nog niet altijd uit de problemen.
Door de oververhitting kunnen de organen ernstig beschadigd zijn.
Ernstige gevallen van oververhitting moeten na het afkoelen daarom opgenomen worden op de opnameafdeling.
Deze dieren worden ter ondersteuning aan het infuus gelegd en worden verder behandeld.
De prognose is afhankelijk van de schade die de organen geleden hebben.
Het lichaam kan ernstig in de problemen komen door al de weefselschade.
Ondanks een intensieve behandeling kunnen de dieren alsnog op een later tijdstip overlijden.

EHBO-koffer voor de hond:

De juiste spullen bij de hand voor eerste hulp.
Heel veel spullen die we voor mensen gebruiken bij eerste hulp bij een ongeval, kan je ook gebruiken voor je hond.
Toch zijn er een paar dingen die je zeker het best nog kan aanvullen om in geval van nood meteen de noodzakelijke dingen bij de hand te hebben.
Het is goed om de EHBO-koffer bij de hand te hebben maar zorg er dan wel voor dat het buiten bereik van je kinderen en hond blijft.
Je kan een sneetje in de poot van je hond makkelijk zelf verzorgen maar ga nooit zelf voor dierenarts spelen en vraag bij twijfel steeds om zijn advies

INHOUD die we je aanraden voor de EHBO-koffer van je hond:

Een schaar met stompe, afgeronde punten.
Om verband en dergelijke mee te knippen.
Afgeronde punt zodat je hem niet verwond als je de schaar bijvoorbeeld gebruikt om haartjes rondom een wond weg te knippen.
Een koortsthermometer.
De lichaamstemperatuur van je hond ligt iets hoger dan bij ons dus 38-39 graden.
Je hond heeft pas koorts als hij boven deze temperatuur komt.
Een tekentang.
Je kan natuurlijk de teek ook manueel verwijderen maar een tangetje in je koffer kan ook makkelijk zijn voor je honden oppas.
Kijk na het verwijderen even of het kopje nog aan de teek zit.
Ontsmet de beet.
Dus zorg voor een ontsmettingsmiddel.
Een pincet.
Eventueel meerdere pincetten met bijvoorbeeld een brede en een smalle uiteinde.
Elastisch verband van 5, 7,5 en 10 cm. Kleefpleister van 5cm breed.
Veiligheidsspelden.
Steriel gaas (om op wonden aan te brengen).
Bloedstelpende watten.
Watten (pak van 100 gram).
Je zal misschien raar opkijken maar een paar (schone) oude sokken kunnen ook goed van pas komen.
Bijvoorbeeld om het verband rond de poot van je hond schoon te houden.
Een plastic zakje, kost niks altijd handig om bij de hand te hebben.
Een muilband/korf, je lieve hond kan door pijn heel anders reageren dan je van hem gewend bent.
Is het niet naar jou dan wel naar de dierenarts.
Wattenstaafjes.
Bijvoorbeeld om een ontsmettingsmiddel aan te brengen bij een klein wondje.
Een spuitje om eventueel een vloeibaar medicijn toe te dienen.
Natuurlijk kan je de EHBO-koffer nog aanvullen met allerlei spullen die jou nuttig lijken.
Maar ik denk dat we je in ieder geval al een goede basis meeneemt met de lijst die je hierboven ziet staan.

Je kan maar beter goed voorbereid zijn.

Onze honden zijn afhankelijk van ons om te overleven. Daarom moeten we weten wat we moeten doen in een noodgeval. Allereerst willen wij er echter op wijzen dat eerste hulp weliswaar het leven van uw hond kan redden, maar dat het nooit veterinaire hulp kan vervangen. Eerste hulp wordt hoofdzakelijk geboden om te waarborgen dat een dier in leven blijft totdat de dierenarts arriveert. Eerst hulp bestaat uit de volgende vijf belangrijke stappen:

bullet Een zorgvuldige beoordeling van de hond om de aard en de ernst van het letsel vast te stellen.
bullet Onderzoek van de belangrijkste lichaamsfuncties en controle van aandoeningen en algehele toestand.
bullet Noodzakelijke stappen nemen om het dier in leven te houden. Bij een ernstig gewonde hond kan reanimatie noodzakelijk zijn.
bullet Basisbehandeling geven om eventuele pijn te verzachten en te voorkomen dat aandoeningen verslechteren.
bullet Contact opnemen met een dierenarts en professionele hulp inroepen voor de gewonde hond.
De situatie beoordelen

Zodra u een gewonde hond ziet, moet u de situatie en de hond beoordelen. Stel uzelf de vragen: 'Wat is er gebeurd?', 'Is er nog steeds wat aan de hand?' en 'Breng ik mijzelf in gevaar als ik de hond in deze situatie probeer te helpen?' Is uw hond bijvoorbeeld gebeten door een andere hond, dan moet u de aanvallende hond misschien weg jagen voor u de aandoeningen van uw hond kunt behandelen. In gevallen van elektrocutie, verdrinkingsgevaar en rook of brand moet u eerst aan uw eigen veiligheid denken voor u zich over uw hond ontfermt. Verzekert u zich er altijd van dat de omgeving veilig is en de toestand niet verslechtert door actie te ondernemen.
De hond onderzoeken

Het beste kunt u thuis onder normale omstandigheden oefenen met het onderzoeken van uw hond. U krijgt dan een idee van wat normaal is en kunt dan in een noodgeval sneller en efficiënter beoordelen wat er aan de hand is. In het volgende hoofdstuk staan de eerste controles die u moet uitvoeren bij een gewonde hond en de handelingen die onmiddellijk moeten worden verricht als uw hond bijvoorbeeld niet meer ademt. Het eerste wat u moet controleren is of uw hond nog bij bewustzijn is. (wees voorzichtig, omdat een gewond dier van zich af kan bijten). Als dat zo is, dan kunt u hem stabiliseren en controleren op tekenen van verwondingen of shock. Is uw hond echter buiten bewustzijn, controleer dan meteen zijn ademhaling. Wanneer uw hond niet ademt, moet u kunstmatige ademhaling toepassen en controleren of zijn hart klopt. Als dat niet zo is, zult u kunstmatige ademhaling moeten combineren met hartmassage (cardiopulmonale reanimatie, kortweg CPR). Deze technieken kunnen uw hond in leven helpen houden tot het moment dat de dierenarts arriveert.
Controleren op verwondingen

Als ademhaling en hartslag normaal lijken en er geen tekenen zijn die op een shock wijzen, dan kunt u de hond controleren op andere aandoeningen. Hoewel deze vaak ernstiger lijken (gebroken botten bijvoorbeeld), zijn ze meestal minder levensbedreigend dan shock of ademhalings- en hartproblemen. U kunt uw hond onderzoeken op verwondingen door voorzichtig met uw hand over zijn gehele lichaam te voelen. Kan uw hond niet op een poot staan? Onderzoek voorzichtig eerst het uiteinde van de poot en ga vandaar naar de romp. Zoek naar wonden, bloed, zwellingen en pijnlijke gebieden. Knip met een schaar vacht weg die samengeklit is door bloed en controleer de wond. Beweeg geen enkele ledemaat, tenzij dat noodzakelijk is. Vacht die samengeklit is door olie of vet kan erop wijzen dat uw hond door een auto is geraakt. Een hond die bij bewustzijn is, maar niet kan opstaan of met een gebogen rug loopt, kan letsel aan zijn ruggengraat hebben: let op elke verandering in de lichaamsvorm. Controleer de kop op verwondingen en besteed veel aandacht aan de ogen. De pupillen dienen even groot te zijn. Kijk ook naar het oppervlak van de oogbal: controleer die op troebelheid en tranen. Als uw hond het toelaat opent u de bek en controleert u op verwondingen, kwijl en vreemde voorwerpen, zoals stokken en botten. Een hond met buikpijn kan zich ertegen verzetten dat u dat deel van zijn lichaam aanraakt, blijft in een gebukte houding of rekt zich regelmatig uit. De buik kan ook opgezwollen zijn en de hond kan regelmatig proberen zijn behoefte te doen. Als hij hoofdletsel heeft, schudt hij vaak met zijn kop of duwt zijn kop tegen een muur. Als uw hond pijn heeft of als zijn gedrag is veranderd, moet u onmiddellijk uw dierenarts waarschuwen.
Wat u als eerste moet doen als u ter plekke bent

Controleer het bewustzijn
Controleer of de hond bij bewustzijn is. Als dat zo is, houd hem dan goed in bedwang. Verroert de hond zich niet, kijk dan of hij reageert door zijn naam te noemen . Knijp vervolgens in de zoolkussens of trek zachtjes aan een poot om te zien of de hond deze terugtrekt Als een reactie uitblijft, controleert u de ademhaling.

Controleer de pols
Voel de pols van de hond door uw vingertoppen in de kleine plooi tussen de spieren aan de binnenkant van de achterpoot te plaatsen. De pols moet krachtig en regelmatig zijn. De pols kan zwak en onregelmatig worden als de pols en zijn de ogen wijd geopend, start dan met reanimatie.

Controleer de hartslag
Plaats uw vlakke hand stevig op de borst van de hond (direct achter de linker elleboog) om de hartslag te voelen. Bij kleinere honden is het soms gemakkelijker om de hele hand rond het onderste gedeelte van de borstkast direct achter de ellebogen te leggen. Tel het aantal slagen per vijftien seconden en bereken de hartslag per minuut. De slagen moeten krachtig en regelmatig zijn. De hartslag versnelt na lichamelijke inspanning, oververhitting, bij hartproblemen, bij shock en na pijn. Als u geen hartslag voelt, bereidt u zich voor op reanimatie.

Uw hond in bedwang houden
Als uw hond bij bewustzijn is, moet u hem mogelijk in bedwang houden. Veel gewonde honden zijn angstig en kunnen veel pijn hebben. Soms moet u de hond zelfs muilkorven (een 'muilkorf' van een das of een panty voldoet ook). Een redelijk rustige hond die bij bewustzijn is en kan staan, kan verder in bedwang worden gehouden door hem tegen uw borst aan te houden met een arm losjes rond zijn nek. Spreek rustig en zacht tegen de hond tijdens een onderzoek. Leg de hond plat op zijn zij.

Controleer de ademhaling
Als u de borstkas niet op en neer ziet bewegen, plaatst u uw hand erop om beweging te voelen. Als u geen beweging voelt, houdt u een doekje voor de neus van de hond om de ademhaling te controleren. Onder normale omstandigheden ademt een hond in rust tussen de 15 en 30 keer per minuut. De ademhaling van een hond is sneller en oppervlakkiger bij oververhitting, pijn, shock en hartproblemen. Als uw hond niet ademhaalt, controleert u zin hartslag en pols en bereidt u zich voor op het toepassen van kunstmatige ademhaling en/of hartmassage.
Reanimatie in het kort:
Ademhaling Als u de borstkas niet ziet bewegen, leg dan uw hand erop om beweging te voelen die aangeeft dat de hond ademt. Ademhaling
Als u de borstkas niet ziet bewegen, leg dan uw hand erop om beweging te voelen die aangeeft dat de hond ademt. Kunstmatige ademhaling Een techniek die ook wel mond-op-neus beademing wordt genoemd. Het doel van deze techniek is dat uw hond van lucht wordt voorzien totdat hij zelf voldoende kan ademen. Leg de hond plat op zijn zij. Open de bek, trek de tong naar voren en verwijder blokkades als braaksel, een vastzittend botje, bloed of slijm. Sluit de bek van de hond en hou deze dicht met een hand. Let op de borstkas van de hond. Vorm met de andere hand, met uw wijsvinger en duim, een 'O' en houd deze over de neus van de hond.

Hartslag Na de ademhaling van uw hond te hebben gecontroleerd, controleert u zijn pols en hartslag. Druk uw vingers strak aan, waardoor u een luchtdichte ring vormt. Blaas erin totdat u de borstkas van de hond ziet uitzetten. Haal uw mond van uw vingers en laat de longen helemaal leeglopen. Herhaal dit om de vijf seconden totdat de hond zelf begint te ademen. Combineer dit met hartmassage als u geen hartslag of pols voelt.

Cardiopulmonale reanimatie

CPR is een combinatie van kunstmatige ademhaling en hartmassage. Het primaire doel van hartmassage is dat er voldoende druk op het hart wordt uitgeoefend om bloed naar de hersenen te pompen, waardoor de hond in leven blijft totdat u professionele hulp krijgt. Als u besluit dat hartmassage nodig is, laat dan iemand meteen contact opnemen met de dierenarts. Zorg ervoor dat de dierenarts zo spoedig mogelijk komt: het geven van hartmassage vereist een grote inspanning van een persoon.
Vrije luchtwegen Leg de hond plat op zijn zij. Open de mond, trek de tong naar voren en controleer op blokkades als braaksel, een vastzittend botje, bloed of slijm. Verwijder dit. Blijf de pols controleren terwijl u hartmassage geeft. Leg een kleine hond op de rechterzij met zijn kop iets lager dan zijn lichaam en plaats uw duim en vingers aan weerskanten van de borst direct achter de ellebogen. Plaats uw andere hand op de rug van de hond om zijn lichaam te ondersteunen.

Knijp twee keer per seconde in de borst met snelle, stevige pompbewegingen (het hart wordt ingedrukt en er circuleert bloed door het lichaam). Dien tien seconden hartmassage toe en vervolgens vijf seconden kunstmatige ademhaling. Blijf dit herhalen tot u een hartslag voelt. Stop dan met de hartmassage en concentreer u op de kunstmatige ademhaling. Blijf ondertussen de pols controleren.
Kunstmatige ademhaling Vorm met een wijsvinger en duim een 'O' en hou deze over de neus van de hond. Druk uw vingers strak aan zodat u een luchtdichte ring vormt. Blaas door de ringPlaats een middelgrote hond plat op zijn rechterzij met het hoofd lager dan het lichaam. Plaats de muis van een hand op de borst direct achter de elleboog. Plaats uw andere hand boven op de eerste. Maak stevige pompende bewegingen, ongeveer zestien keer per tien seconden. Combineer dit met kunstmatige ademhaling zoals hierboven beschreven.

Grote honden met een diepe borstkas kunnen het beste op hun rug worden gelegd met het hoofd lager dan het lichaam. Plaats de muis van een hand op het eind van het borstbeen en de andere hand boven op de eerste. Druk de borst steeds stevig in, in de richting van de kop, en herhaal deze pompende beweging dertien keer per tien seconden. Combineer dit met kunstmatige ademhaling. Vergeet niet de pols regelmatig te controleren en stop met de hartmassage als het hart van de hond vanzelf begint te kloppen.
Hartmassage Plaats een middelgrote hond op zijn rechterzij. Plaats de muis van een hand op de borst en plaats uw andere hand bovenop de eerste. Hartmassage kan heel wat kneuzingen veroorzaken, maar dit is een situatie van leven of dood en het is veel belangrijker om zuurstofrijk bloed te laten circuleren door het lichaam van uw hond totdat er professionele hulp beschikbaar is. CPR is makkelijker als twee mensen het doen: een past mond-op-neusbeademing toe (elke tien seconden vijf seconden beademen) en de ander hartmassage (tien tot twintig pompbewegingen gedurende tien seconden, met pauzes als de borstkas vol wordt geblazen).

Als de verwondingen van de hond ernstig zijn (met veel bloedverlies bijv.), kan CPR zonder resultaat blijven. Als u na vijf minuten CPR te hebben toegepast nog geen pols voelt, dan is de kans klein dat u het leven van uw hond zal kunnen redden.


Last bumped by dinand.vanvelzen on Sat Jan 19, 2008 5:04 pm.
dinand.vanvelzen
Site Admin
 
Posts: 6
Joined: Sun Jan 06, 2008 2:15 pm
Location: California, USA

Return to Algemene informatie

Who is online

Users browsing this forum: No registered users and 1 guest

cron